Wat kunnen microgolven met de hersenen doen?
Mobiele telefoons zijn een ongelofelijke technische prestatie; een handheld combinatie van een microgolf verzender en ontvanger, een ongelofelijke hoeveelheid computerkracht, een gevoelige microfoon en een kleine luidspreker.
De gezondheidszorgen zijn gefocust op de microgolf verzender, die gebruikt wordt wanneer je een gesprek voert met de mobiele telefoon (normale ‘vaste’ telefoons maken niet gebruik van deze verzender).
Wanneer de mobiele telefoon alleen aanstaat ‘luistert’ hij naar signalen die hem zullen vertellen wanneer hoe moet rinkelen. Dat signaal is erg zwak. Duizenden van zulke signalen komen voor in onze omgeving op elk moment van ons leven, alhoewel deze geen negatieve effecten hebben. Er zijn echter steeds grotere zorgen over de microgolven die verstuurt worden (en in minder grote mate over de schakelingen van de telefoon) wanneer deze gebruikt wordt in een telefoongesprek.
Microgolven zijn onderdeel van het elektromagnetische spectrum, met een hoge frequentie dan bijvoorbeeld VHF-radiogolven, maar minder dan infrarood of zelfs zichtbaar licht. Hun mogelijkheid om dingen op te warmen, zoals bij magnetrons, komt doordat hun in vergelijking grote golflengte het mogelijk maakt om materialen te penetreren die onzichtbaar zijn voor de kortere golven van zichtbaar licht. Zodoende kan je ook voedsel opwarmen dat verpakt zit in een kartonnen bakje.
Dat is prima in een magnetron, maar zorgwekkend bij een handheld communicatie-apparaat, omdat het dichtstbijzijnde lichaamsdeel het waterige weefsel van de hersenen is. Water absorbeert straling van microgolven vooral goed, wat ook de reden is waarom het zo goed voor koken is. Maar magnetrons hebben veiligheidsmechanismes die voorkomen dat je je handen er in kan stoppen wanneer ze aanstaan.
De mobiele telefoon industrie is er altijd vanuit gegaan dat de kleine hoeveelheid stroom die een mobiele telefoon uitstoot (meestal rond een halve watt) niet schadelijk is. Huishoudelijke magnetrons verbruiken tenminste 650 watt en vaak meer. Die mening wordt nu herzien na zorgvuldige experimenten door Dr. Alen Preece bij de Bristol Royal Infirmary en ander werk (gesponsord door een telefoonbedrijf) in Duitsland. Ze ontdekte meetbare effecten op het geheugen en de bloeddruk. ‘Passief telefoneren’ vormt geen risico (de kracht van de golven wordt vier keer zo klein wanneer de afstand verdubbeld wordt). Maar voor gebruikers blijft het probleem van kracht.
Een manier waarop bedrijven het probleem proberen te omzeilen, is de hoeveelheid output van telefoons verlagen. Digitale in plaats van analoge systemen gebruiken is een manier om dat te bereiken. Nog een manier is om de gebruiker op een of andere manier te beschermen tegen luchtemissies. Maar steeds krachtigere smartphones hebben meer stroom nodig en daarnaast zijn de gps- en wifi-verbindingen iets dat het probleem nog erger maakt. Dit zorgt ervoor dat gebruikers een groter risico lopen als de microgolven een direct effect hebben.